پزشکان ناراضی از تعرفه ها ، افزایش تعرفه پزشکی به سود کیست؟
به گزارش مجله پارمیسفان، به گزارش خبرنگاران، حق بیمه من کو؟ این هشتگی است که اخیرا بعضی از کاربران در شبکه های اجتماعی راه انداخته اند. حق بیمه ای که خیلی ها در فیش حقوقی خود می بینند اما می گویند از خدمات آن در فرایند درمان محروم هستند. پزشکان هم می گویند تعرفه پزشکی باید بیشتر باشد اما بیمه خدماتش را برای بیماران بیشتر کند.
روز گذشته تعرفه پزشکی در بخش دولتی و خصوصی اعلام شد. آنطور که بهرام عین اللهی، وزیر بهداشت بیان کرد تعرفه بخش دولتی 19.5 درصد و بخش خصوصی 24 درصد افزایش یافت.
افزایش تعرفه های پزشکی در حالی بود که بیش از نیمی از هزینه خانوارها صرف مسکن می گردد. حالا باید با به جای مانده آن هم هزینه سبد غذایی را دهند و هم هزینه های درمان و… . هزینه های درمان را اما نه بیمه گرها قبول می نمایند نه خودشان توانایی پرداخت آن را دارند. اما این افزایش به سود چه کسانی است؟
افزایش تعرفه ها به سود کیست؟
پزشکان می گویند سود این افزایش به جیب سازمان های بیمه گر می رود نه پزشکان. بیماران هم می گویند حق بیمه از حقوق آنها کسر می گردد اما همچنان بخش زیادی از هزینه ها را باید خودشان پرداخت نمایند.
برای بیمه درمان پایه تامین اجتماعی 30 درصد از حقوق هر فرد پرداخت می گردد. 23 درصد از آن را کارفرما و 7 درصد از آن را کارگر پرداخت می نماید. تعهدات بیمه گران پایه بر اساس تعرفه پزشکی معین می گردد.
بیمه گران در بخش سرپایی 70 درصد تعرفه بخش دولتی را بر عهده دارد. به جای مانده را بیمار باید پرداخت کند.
از سوی دیگر بیمه گران داروهایی که مصرف آن بسیار زیاد باشد را از تعهدات خود خارج نموده اند. مانند داروهای سرماخوردگی. بعلاوه هزینه داروهای دیگر را با نرخی که قبول دارد، می پردازد. البته تفاوت تعرفه را هم بیمار باید پرداخت کند.
اما بیمه گران در بخش تجهیزات پزشکی و آزمایشات نیز شرایط سختی دارند که باز هم بیمار چوب آن را می خورد. به عبارتی بیماران در بخش خدمات، چندان مورد حمایت بیمه گران نیستند. ضمن اینکه بیمه گران از بخش خصوصی حمایتی نمی نمایند. تنها تعهدات خود را در بخش دولتی می بینند.
پزشکان هم راضی نیستند
بعضی از پزشکان می گویند ما خواستار تعرفه بالاتر هستیم اما نمی خواهیم مردم در این موضوع ضرر ببینند. آنها می گویند سازمان های بیمه گر باید خدمات بیمه ای خود را بیشتر نمایند نه اینکه مردم آن را پرداخت نمایند.
یکی از پزشکان منتقد تعرفه ها و عملکرد سازمان های بیمه گر به خبرنگاران می گوید: سازمان های بیمه گر معمولا دولتی هستند. بیمه گران تعهدات خود را به بخش دولتی محدود نموده اند. از سوی دیگر تعرفه های دولتی 19 درصد بیشتر شد. این یعنی دولت هزینه خود را کم نموده و از جیب پزشکان، مراکز آزمایشگاهی، رادیولوژی و…سوبسید غیرمستقیم می دهد.
یک پزشک دیگر می گوید: بخش زیادی از سبد درمان، دارویی است که ارتباطی به پزشکان ندارد.
اخیرا بعضی از داروها افزایش قیمت سرسام آوری داشتند. آنطور که مهدی رضایی، معاون بیمه خدمات سلامت سازمان بیمه سلامت به ایسنا گفت: سال گذشته 560 قلم دارو حدود 35 تا 40 درصد افزایش قیمت داشتند.
موضوع دیگر مورد انتقاد پزشکان، دیرکرد پرداخت بیمه هاست. بعضی از پزشکان می گویند بیمه ها گاهی تا چند ماه تسویه حساب نمی نمایند. به عبارتی پولی که در حساب سازمان بیمه گر می ماند باز سود دیگری برای آنهاست. البته بعضی از پزشکان می گویند سازمان های بیمه گر حتی پول معوقه را هم گاهی کامل پرداخت نمی نمایند.
یک پزشک به خبرنگاران می گوید: در شرایط تورم اکنون، چرا باید چندین ماه منتظر بمانم تا حق ویزیت هایم را بیمه پرداخت کند؟ تازه برای پرداخت آن گاهی با نظرات کارشناسی کسورات هم می خورد.
پزشک دیگری هم می گوید: گاهی آنقدر خسته می شویم که قید گرفتن پولمان را می زنیم. ترجیح می دهم با بیمه ها دیگر کار نکنم. یک متخصص رادیولوژی نیز می گوید حدود یک سال و نیم است که بیمه معوقات او را پرداخت ننموده است.
حالا هم پزشکان معترض هستند هم بیمه شدگان. پزشکان تعرفه های بالاتر می خواهند و مردم تعرفه ها پایین تر. نقطه مشترک نارضایتی هر دو بیمه است و درآمدی که با تورم و هزینه های زندگی همخوانی ندارد.
منبع: تجارت نیوز