حذف فرست کلاس از پروازهای خطوط هوایی - مجله پارمیسفان

خطوط هواپیمایی همیشه در کوشش برای ارائه خدمات بهتر برای مسافرین هستند. به همین دلیل، بهبودسازی فضای سرنشینان بسیار حائز اهمیت است. از طرف دیگر، خطوط هواپیمایی در پی سود و استفاده حداکثری از فضای هواپیماها هستند. مجموع این موارد باعث شده است که ممتازترین بخش و درجه یعنی فرست کلاس (First Class)، از هواپیماها حذف گردد.

همان طور که احتمالا می دانید، خطوط هواپیمایی در پروازهای خود به طور کلی از 3 درجه بندی برخوردار هستند. این درجه بندی ها بسته به امکانات و البته فضای نشیمن مسافرین، به ترتیب شامل اکونومی کلاس (Economy Class)، بیزینس کلاس (Business Class) و فرست کلاس (First Class)، است. اکنون بر اساس آخرین اطلاعات، درجه فرست کلاس که بالاترین رده محسوب می گردد، به تدریج از هواپیماها حذف خواهد شد. این موضوع در گذشته نیز رخ داده است. در ادامه به بعضی از دلایل این مسئله می پردازیم.

به طور کلی در بیشتر خطوط هواپیمایی عایدی اصلی شرکت ها از قسمت های درجه بالاتر (نه اکونومی) حاصل می گردد. برای مثال، در یک هواپیما به طور معمول نیمی از جایگاه ها در درجه اکونومی قرار دارند و باقی جایگاه ها در درجه بندی های بالاتر قرار می گیرند. با وجود چنین میزانی، سود حاصل از کلاس های بالاتر بسیار بیشتر از کلاس مالی است.

حال فرض کنید هواپیمایی در خط بریتیش ایرویز (British Airways)، از لندن به واشنگتن پرواز کند. این هواپیما مجموعا از 224 جایگاه برخوردار است که از این تعداد 122 جایگاه با بلیت 876 دلاری در قسمت اکونومی، 40 جایگاه با بلیت 2633 دلاری در قسمت اکونومی ممتاز، 48 جایگاه با بلیت 6723 دلاری در قسمت بیزینس و 14 جایگاه 8715 دلاری در قسمت فرست قرار می گیرند. با یک حساب سرانگشتی معین می گردد که مجموع 102 جایگاه که در درجه ای غیر از اکونومی قرار دارند، بیش از 5 برابر بیشتر برای هواپیما عایدی خواهد داشت. البته لازم به اشاره است که خط بریتانیا از خطوط هوایی گران محسوب می گردد؛ با این وجود، کم و بیش در تمامی خطوط داستان از همین قرار است.

این در حالی است که در گذشته و در طول تاریخ جایگاه های هواپیماها از درجه بندی برخوردار نبودند. برای مثال در زمان پیدایش پروازهای مسافربری با توجه به هزینه بالای پرواز، هیچ تفاوتی در درجه نشیمن و بلیت ها وجود نداشت، چراکه سفر با هواپیما به طور کلی لوکس و گران محسوب می شد. مانند پروازهای توریستی فضایی امروزی که درجه بندی برای کلاس پرواز ندارند!

بعدها با درجه بندی جایگاه ها، قیمت بلیت ها نیز متفاوت شد. در نیمه های قرن 20 بود که این تقسیم بندی مانند پروازهای امروزی رایج شد. با این وجود به علت محدودیت های فضای سرنشینان و همین طور برای حمل مسافرین بیشتر، هر از چندگاهی این کلاس بندی ها لغو می شد.

اکنون نیز اگر بخواهیم نگاهی به خطوط هوایی اروپا داشته باشیم، تنها 6 خط از ده ها خط هوایی، درجه فرست کلاس دارند. از طرف دیگر لازم به اشاره است که تفاوت کیفیت درجه اکونومی با بیزینس بسیار زیاد است؛ در حالی که این اختلاف در مقابسه کیفیت بیزینس کلاس با فرست کلاس چندان زیاد و توجیه پذیر نیست.

مجددا اگر بخواهیم مثالی بزنیم، می توانیم به پروازی از ابوظبی به نیویورک اشاره کنیم. در این پرواز، نسبت عایدی به هر متر مربع در قسمت اکونومی 3580 دلار، در قسمت بیزینس 6532 دلار و در قسمت فرست 4347 دلار می گردد. همان طور که ملاحظه می گردد برای شرکت های هوایی چندان سودمند نیست. از طرفی این شرکت ها با توجه به تفاوت های ذکر شده، به سختی بلیت های فرست کلاس را به فروش می رسانند، در حالی که هزینه به مراتب بیشتری را برای تجهیز کردن آن ها صرف می نمایند.

به هر ترتیب با سیاست جدیدی که به تدریج اجرا خواهد شد، درجه فرست کلاس از هواپیماها حذف می گردد. در خاتمه توجه شما را به ویدیویی در همین رابطه همراه با توضیحات بیشتر جلب می کنیم.