تولیدکنندگان نفت در جست وجوی بشکه های پاک تر - مجله پارمیسفان

به گزارش خبرنگاران، شرکت دولتی اکوئینور که تا سال گذشته با نام استات اویل شناخته می شد، عامل اصلی شکل گیری صندوق نفتی یک 1.1 تریلیون دلاری نروژ بود که به عنوان بزرگترین صندوق سرمایه گذاری دولتی دنیا شناخته می گردد.

حتی با وجود این که وابستگی دنیا به سوخت های فسیلی ادامه دارد، اختصاص سرمایه از سوی سرمایه گذاران، سیاست گذاران و احساسات عمومی به نفع سوخت های پاک تر تغییر می نماید.

بنابراین چطور یک غول انرژی سنتی آماده حرکت به سوی یک آینده کم کربن می گردد و این حرکت چه تأثیری روی دارایی هایش خواهد داشت؟

مدیرعامل اکوئینور به روزنامه فایننشیال تایمز گفت: مقررات بر مبنای هزینه های مربوط به آلایندگی خواهد بود و این مسئله علاوه بر هزینه های عملیاتی و هزینه های توسعه خواهد بود.

وی در ادامه اضافه کرد: اختلاف عظیمی میان منابع پرکربن و کم کربن وجود دارد و این تمایز اهمیت بیشتر و بیشتری پیدا خواهد نمود.

با تهدید رو به رشد مالیات کربن و قیمت گذاری روی فراوری و همچنین مصرف و تشدید فعالیت های حامیان محیط زیست علیه شرکت های نفت و گاز، فراورینمایندگان کوشش می نمایند بشکه های پاک تر را فراوری نمایند.

اکوئینور مانند شمار رو به رشدی از همتایانش، کوشش می نماید از ذخایر پرکربن که حجم عظیمی از دی اکسید کربن و سایر آلاینده های مخرب را در زمان استخراج و فرآوری منتشر می نمایند، فاصله بگیرد. پروژه های آلوده تر مانند توسعه ماسه های نفتی کانادا در سال های اخیر از چشم افتاده است و این اتفاق تنها به این دلیل نبوده که بعضی از شرکت های نفت و گاز متعهد شده اند بشکه های پاک تر را دنبال نمایند بلکه هزینه استخراج آنها از سایر منابع گران تر بوده است.

بخت با اکوئینور یار بوده و میادین نفتی در نروژ یکی از منابع دارای حداقل آلایندگی کربن در دنیا هستند. استخراج با استفاده از نیروی آبی (هیدورپاور) انجام می گیرد و آلایندگی به مدت بیش از یک دهه است که در این فلات قاره ساماندهی شده است.

ایمی باوی در شرکت مشاوره انرژی وود مک کنزی می گوید اگر کوشش می کنید پروژه های جدیدی راه اندازی کنید و اگر می خواهید بدانید آیا این پروژه ها در آینده مالی خواهند بود ضروری است این معیار را درک کنید.

انتشار کربن هر بشکه نفت یا معادل آن بر مبنای منبع، بسیار متفاوت است. طبق مطالعات صنعتی، بین 15 تا 40 درصد از کل گازهای گلخانه ای دنیا توسط بنزین، دیزل و سایر سوخت های حمل و نقل پیش از این که در پالایشگاه فراوری شوند و در فرآیند استخراج و حمل فراوری می شوند.

بر مبنای معیار چاه ها به چرخ ها درباره میزان انتشار کربن، ونزوئلا و کانادا در میان کشورهایی هستند که نفت را با میزان بالایی آلایندگی کربن فراوری می نمایند زیرا ذخایر آنها بر مبنای نفت های سنگین مانند ماسه نفتی بوده و استخراج آن انرژی زیادی می برد.

تحقیقات از سوی دانشگاه استنفورد که سال گذشته منتشر شد، نشان داد که حدود 9000 میدان نفتی در 90 کشور که 98 درصد از فراوری نفت و میعانات را در سال 2015 تشکیل دادند - گازهای گلخانه ای معادل 1.7 گیگا تن دی اکسید کربن فراوری کردند.

درک تأثیر آینده هزینه و مالیات انتشار کربن به بخش مهمی از گفت وگوی اصلی صنعت انرژی در ارزیابی دوام پذیری پروژه های آینده و ارزش دارایی ها تبدیل شده است. در این بین آنالیز انتشار کربن میادین نفت و گاز خاص، برای غول های انرژی اهمیت افزون تری پیدا می نماید زیرا از سوی مدافعان محیط زیست و بعضی از سهامداران برای میزان انتشار کربن پروژه های فعلی و آینده تحت فشار هستند.

عربستان سعودی که بزرگترین صادرنماینده نفت دنیا است، از این حقیقت بهره مند شده که گاز کمتری می سوزاند و دسترسی راحتی به منافع مختلف نفتی دارد که محتوای آب کمتری دارند و بنابراین انرژی کمتری برای پالایش آنها نیازمند است. این کشور در ماه های اخیر به تبلیغ همه جانبه این موضوع اقدام نموده است.

اما فراورینمایندگانی که کوشش می نمایند نیات خود برای در پیش دریافت بهترین شیوه و تمرکز بر پروژه های انرژی پاک تر را نشان دهند همچنان نمی توانند کسانی را که اصرار دارند باید مسئولیت تمامی گازهای گلخانه ای از جمله گازهایی که با مصرف سوخت توسط مصرف نمایندگان فراوری می شوند را برعهده بگیرند، قانع نمایند.

بر اساس گزارش روزنامه فایننشیال تایمز، شرکت های دیگر مانند شل و توتال اذعان نموده اند باید به شکلی برای انتشار این آلایندگی ها مسئول شناخته شوند.