بوتان، کشوری بکر در آسیا - مجله پارمیسفان

با همراهی تور مسقط از نگین خاورمیانه مسقط و صلاله دیدن کنید و با زیبایی های خاورمیانه و فرهنگ شیخ نشین ها آشنا شوید .

هر چند این شرایط توسعه کشور را با مشکل روبه رو ساخته است و طی قرن های گذشته نتوانسته به رشد مالی قابل قبولی دست پیدا کند. از طرفی این کشور که توسط نظام پادشاهی اداره می شد، درهای کشور خود را به روی دنیا بسته بود و این موضوع کار توسعه را دشوارتر می کرد. با این وجود، پادشاهی کوچک بوتان به دنبال آن است که با دنیا رابطه سازنده تری داشته باشد و در این راه، حفظ فرهنگ سنتی جوامع بزرگ ترین دغدغه آنها است.

کشوری در جهت تحول

طی 15 سال گذشته برای اولین بار، پادشاهی بوتان تصمیم گرفته است که تغییرات سیاسی و اجتماعی بزرگی را ایجاد کند. با تغییر از پادشاهی مطلق به دموکراسی پارلمانی، اولین انتخابات این کشور در سال 2008 برگزار گردید. بوتان به دنبال آن است که توسعه روحی و مادی خود را به وسیله رشد منصفانه و پایدار در زمانی که شادی ملی را به عنوان مهم ترین عامل حفظ می نماید، ادامه دهد.

طی دهه گذشته، شاخص های اجتماعی و رشد نشان دهنده حرکت بوتان به سمت اهداف بزرگ توسعه خود است و بهبودهای بسیاری در این زمینه حاصل شده، اما هنوز هم چالشی بر سر راه باقی مانده است؛ فقر. طبق آمارهای رسمی این کشور، 31 درصد از جمعیت روستایی بوتان زیر خط فقر زندگی خود را می گذرانند؛ درحالی که این رقم در جمعیت شهرنشین تنها 7/ 1 درصد است.

بوتان از ابزارهای مالی مختلفی استفاده نموده و فقر را کاهش داده و دسترسی به خدمات پایه ای و اساسی را بهبود بخشیده و کیفیت آموزش را افزایش داده است. این کشور همچنین توانست به وسیله گردشگری، ارتباط خود را با جامعه دنیای شروع کند و تا حدی از انزوا بیرون بیاید. اولین قدم برای ارتباط با دنیا را می توان ناشی از ورود تلویزیون و اینترنت به کشور در سال 1999 دانست. امروزه بوتان جامعه ای دارد که به طور فزاینده ای مصرف گرا هستند، جوانان بخشی قابل توجهی از جامعه را تشکیل می دهند و پوشیدن لباس های غربی و داشتن اکانت فیس بوک متداول است.

اقبال به گردشگری

بوتان یکی از کوچک ترین کشورهای دنیا با جمعیتی در حدود 720 هزار نفر است. انزوای این کشور از دنیا باعث شده است فرهنگ غنی و محیط زیست آن دست نخورده بماند. حفظ شیوه زندگی مردم در این سال ها یک اولویت بسیار با اهمیت بوده است. محدود کردن ورود گردشگران یکی از راه های حفاظت در مقابل تاثیرات خارجی به شمار می رفت. تاریخ اولین گردشگری که از بوتان دیدن کرد، به سال 1974 باز می گردد. در آن سال تنها 300 گردشگر از این کشور دیدن کردند. در سال 2011، تعداد گردشگران خارجی که از بوتان دیدن کردند به 64 هزار نفر رسیده بود و 7/ 47 میلیون دلار نیز درآمد عاید این کشور کردند. در حال حاضر گردشگری دومین منبع بزرگ صادرات خارجی این کشور محسوب شده و 10درصد از GDP را تشکیل می دهد. البته این رقم هنوز هم در مقابل 600 هزار گردشگری که از همسایه شان، نپال، دیدن نموده اند، بسیار ناچیز است. تعداد گردشگران به شدت کنترل شده اند؛ آنها مجبورند تورهای مشخصی بخرند که تعرفه ثابت روزانه ای برابر با 250 دلار دارند و برای دریافت ویزا نیز باید قبل از سفر اقدام نمایند. هزینه سفر به بوتان نیز یکی از مهم ترین عوامل در پایین نگه داشتن تعداد گردشگران طی این سال ها بوده است.

در داخل دولت، هنوز هم بین تمایل برای حفظ سیاست های حفظ فرهنگ و تمایل به اشتغال و سایر فرصت هایی که توسعه گردشگری به ارمغان می آورد، اختلاف وجود دارد. عده ای معتقدند وضع موجود به این دلیل باید حفظ گردد که این سیاست های سختگیرانه باعث شده است که گروهی از گردشگران مشتاق ملاقات مقصدی باشند که شاید بتوان آن را مقصد دست نیافتنی نامید و توسعه زیرساخت های گردشگران منجر به کاهش این گروه از گردشگران می گردد؛ گردشگرانی که تمایل دارند یک کشور بسته و منحصربه فرد را با چشمان خود ببینند. عده ای هم اعتقاد دارند که توسعه به خودی خود باعث تغییر فرهنگ کشور و جوامع محلی آن می گردد و این موضوع در آینده و حتی بدون ورود گردشگران اتفاق خواهد افتاد. به دلیل فقر 30 درصد مردم و افزایش نرخ بیکاری، خاتمه هواداران توسعه گردشگری پیروز شدند و این برنامه در دستور کار دولت نهاده شد.

توسعه توریسم به همراه حفظ فرهنگ

اکنون بوتان در حال توسعه صنعت گردشگری خود است. این موضوع به گردشگران بیشتری (تا 100 هزار نفر سالانه) امکان بازدید از این کشور را می دهد؛ کشوری که فصل سفری خاصی ندارد و در تمام سال میزبان گردشگران است. در این مدت خطوط هوایی جدیدی نیز ایجاد شده اند تا دسترسی به بوتان آسان تر گردد. دولت امیدوار است که با یک سیاست گردشگری مدیریت شده، ضمن حفظ پایداری و ثبات فرهنگی، درآمدها و مشاغل بیشتری برای اقتصاد این کشور به ارمغان بیاورد. تعداد گردشگران در زمان جشنواره های مذهبی افزایش می یابد و منجر به تزریق پول به جوامع محلی می شوند.

ترویج فرهنگ جوامع محلی به گردشگران، برگزاری رویدادهای فرهنگی و تمرکز بر توریسم جامعه محور به جوامع این کشور یاری می نماید که به حفظ و توسعه فرهنگ کشور خود، به خصوص در بین جمعیت جوان، پرداخته و در همین حال نیز از درآمد و مزایای مالی گردشگری منتفع شوند.

صومعه لانه ببر (tigers nest monastery)

یکی از معروف ترین صومعه های بودائیان بوتان است که در دهکده پارو در غرب بوتان واقع شده. این معبد بر بالای یک پرتگاه به ارتفاع 900 متر بر فراز دهکده نهاده شده است. این صومعه همچنین با نام لانه ببر شناخته می گردد زیرا بودائیان معتقدند که راهب ریمپوچ در قرن 8ام سوار بر پشت یک ببر به آسمان پرواز نموده و بعدها به مدت 3 ماه در یک غار به عبادت و نیایش مشغول شده است. امروزه همان غار، به این صومعه تبدیل شده است. اعتقاد بر این است که بودائیان بوتانی از این غار سرچشمه گرفته اند.

از شمال پارو، می توانید پس از 20 دقیقه با ماشین به پای این کوه برسید و از دامنه کوه تا معبد حدود 2 ساعت پیاده روی خواهید کرد. بیشتر زائران بوتانی از سراسر مناطق برای زیارت این معبد یه اینجا می آیند.

این صومعه در سال 1998 آتش گرفت که عملیات بازسازی آن هنوز در دست انجام است ولی خوشبختانه به غار مقدس درون آن آسیبی وارد نشده است. ساختمان این معبد توسط Tenzin Rabgye در سال 1692 ساخته شد اما غارهای پشت معبد مربوط به اوایل دهه 1040 هستند. در هر حال، ساختن چنین بنایی بر بالای چنین صخره و پرتگاه مرتفع و شیبداری، حقیقتا یک شاهکار مهندسی می باشد. سعی کنید هنگام اقامت در بوتان، از این صومعه حتما بازدید کنید

دیدنی های دیگر بوتان :

رینپانگ زانگ (rinpung dzong)

تاشیچونوزانگ (tashichho dzong)

پوناکازانگ (punakha dzong)

صومعه دچفودرانگ (dechen phodrang monastery)