بزرگترین استادیوم ایتالیا، استادیوم سن سیرو میلان!
به گزارش مجله پارمیسفان، استادیوم سن سیرو میلان | San Siro Stadium
فوتبال یکی از محبوب ترین و عجیب ترین پدیده های زمانه ماست. اتفاقی که به قدری تکرار و دیده شده است که به نظر می رسد، به یک امر روزمرگی تبدیل شده است. با این حال، کدام روزمرگی به اندازه فوتبال می تواند باعث بالا و پایین شدن هیجان و استرس میلیون ها نفر و حتی 1 میلیارد نفر به صورت هم زمان گردد؟ بله، فقط فوتبال می تواند چنین کاری کند. پس مجله خبرنگاران به سراغش آمده است. استادیوم سن سیرو میلان San Siro Stadium یکی از معروف ترین و شناخته شده ترین استادیوم های دنیا است که بهترین تیم های لیگ ایتالیا در آن بازی می نمایند.
برای دیدن شاهکارهای تاریخ اروپا با تور ایتالیا همراه شوید.
از آنجایی که مجله خبرنگاران سعی در معرفی بهترین ورزشگاه های جهان را دارد، به سراغ ورزشگاه سن سیرو میلان آمده است. فوتبال نه تنها ورزشی پر طرفدار، بلکه امروزه به یکی از غول های گردشگرپذیر جهان تبدیل شده است. در نهایت فکر نمی کنیم که لازم باشد تا از اهمیت جام جهانی فوتبال برای شما بگوییم. با ما در ادامه همراه باشید تا با ورزشگاه سن سیرو میلان آشنا شوید.
ورزشگاه سن سیرو میلان از جاذبه های ایتالیا
اما مخاطبان این مطلب قرار نیست فقط آدم های فوتبالی باشند! چون می خواهیم در خصوص سازه ای صحبت کنیم که علاوه بر اهمیت فوتبالی، یکی از تاریخ سازترین بناهای ایتالیا و یکی از پر رفت و آمدترین جاذبه های گردشگری شهر میلان محسوب می گردد. پس اگر به فوتبال علاقه دارید و یا قرار است در آینده نزدیک یا دور به کشور ایتالیا و شهر میلان سفر کنید، با ما همراه باشید تا با هم سر از راز یکی از مهم ترین ورزشگاه های فوتبال جهان در بیاوریم!
ورزشگاه سن سیرو میلان در سال 1925 توسط شهرداری میلان کلنگ خورد و بعد از 1 سال تاریخ پر آوازه خودش را آغاز کرد. ورزشگاهی که در ابتدا مختص به تیم میلان بود اما بعدها، تیم اینتر میلان نیز در همسایگی تیم میلان، در این ورزشگاه مستقر شد تا محلی باشد برای دو غول فوتبال جهان و مسابقاتی که تاریخ فوتبال را از نو تعریف کردند!
اطلاعات کلی راجع به ورزشگاه
گنجایش این ورزشگاه در ابتدا حدود 70000 نفر بود. تصور کنید! چنین جمعیتی هر هفته برای تماشا و تشویق تیم محبوبشان یعنی آث میلان به این ورزشگاه می رفتند. تا اینکه این ورزشگاه به شهرداری میلان فروخته شد و علاوه بر تیم آث میلان، تیم رقیب یعنی اینتر میلان نیز ساکن این ورزشگاه شد.
در نهایت در سال 1989 با بازسازی این ورزشگاه، سن سیرو تبدیل به بزرگ ترین ورزشگاه فوتبال ایتالیا شد و سال هاست که امتیاز کامل یعنی 5 از 5 را از کنفدراسیون فوتبال اروپا (یوفا) دریافت نموده است.
آیا می دانستید: وقتی ها که در این ورزشگاه آث میلان بازی دارد، نام ورزشگاه سن سیرو میلان شده و زمان هایی که تیم اینتر میلان بازی دارد، نام آن به جوزپه مئاتزا میلان تغییر می یابد.
اعداد و ارقام شگفت انگیز در ورزشگاه سن سیرو میلان
برای ساخت ورزشگاه سن سیرو میلان سازندگان از هزاران تن بتن، 3500 متر مکعب شن و 150 تن فولاد تقویت شده استفاده کردند.
برای نشان دادن خطوط زمین از 80 کیلوگرم گچ استفاده شده است.
زمین فوتبال معین شده آن 105 متر طول و 68 متر عرض دارد. شعاع داخلی زمین ورزشگاه به ترتیب 204 و 296 متر بوده و 1100 و 2000 تن وزن هر کدام از سکوهاست. در پشت بام، 256 پروژکتور وجود دارد که با لامپ های بخار حاوی گاز هالوژن با 3500 وات کار می نمایند.
برای انجام کارهای اصلی تعمیراتی در بالاترین ارتفاع ورزشگاه سن سیرو میلان، دو جرثقیل با ارتفاع 64 متر تنها برای این پروژکتورها و به طور خاص ساخته شده اند. در داخل این جرثقیل ها یک نردبان اضطراری و یک بالابر با قدرت تحمل وزن بیش از 1000 کیلوگرم وجود دارد.
ورزشگاه سن سیرو میلان در کنار بنای تاریخی هیپودرام میلان (میدان اسب سواری باستانی) واقع شده و حدود 6 کیلومتر از مرکز شهر دور است.
رئیس جمهور ایتالیا و این ورزشگاه!
ورزشگاه سن سیرو نام خود را از کلیسای مقدس کوچکی که در کنار و نزدیکی آن قرار گرفته است گرفته است. این ورزشگاه در اصل هدیه ای از طرف رئیس جمهور پیرو پیرلی (Piero Pirelli) بود که در طی سال های پایانی ریاست 20 ساله خود از سال 1909 آن را به آث میلان تقدیم نمود. این رئیس جمهور از طرفداران تیم آث میلان بود. رئیس جمهور پیرو پیرلی این ورزشگاه را به شهر میلان تقدیم نموده است.
اما ورزشگاه جدید ورزشگاه سن سیرو میلان تنها در سیزده و نیم ماه ساخته شد. سرعت ساخت این مجموعه عظیم را تنها باید به لطف کار 120 سازنده ماهر آن دانست. برای ساخت این ورزشگاه، در حدود 5 میلیون لیر ایتالیا هزینه شد. معمارانی این پروژه را طراحی نمودند دو نفر بودند. یکی از آن ها، استاچینی (Stacchini) نام دارد که طراحی ایسگاه مرکزی میلان هم کار او بود و دیگری کوگینی (Cugini) نام دارد.
افتتاحیه ورزشگاه سن سیرو
اولین ورزشگاه سن سیرو در واقع یک ورزشگاه به سبک انگلیسی بود که دارای چهار سکو تماشاچیان بود و می توانست 35 هزار نفر را درون خود جای دهد. افتتاحیه ورزشگاه سن سیرو میلان (19 سپتامبر 1926) همراه با یک مسابقه دربی محبت آمیز آغاز شد.
اولین مسابقات قهرمانی در این ورزشگاه هم، در 6 اکتبر بین دو تیم آث میلان و سمپیردارنز (Sampierdarenese) با نتیجه 1 بر 2 برگزار گردید. در حالی که اولین مسابقه بین المللی که در این ورزشگاه بر پا شد، در 20 فوریه 1927 بود که بین تیم های ملی دو کشور ایتالیا و چکسلواکی مسابقه ای برگزار گردید و این بازی با نتیجه 2-2 مساوی تمام شد.
ورزشگاه سن سیرو میلان تنها، ورزشگاهی برای آث میلان بود تا در نهایت در سال های 1947 و 1948 و فصل بازی ها، این موضوع تغییر یافت. تا این تاریخ تمام بازی های باشگاهی اینتر میلان در ناپولیونیک آرنا (Napoleonic Arena) برگزار می شد.
ورزشگاه سن سیرو میلان همانند بنای تئاتر لا اسکالا ارزشمند بوده و پس از سال ها تعمیرات و بازسازی هم اکنون به یادبودی جادویی در این شهر تبدیل شده است.
اگر کمی در تاریخ به عقب برگردیم، باید بگوییم که در سال 1935 آث میلان ورزشگاه سن سیرو میلان را به شهر میلان فروخت. سه سال بعد نیز تعمیرات و بازسازی آن آغاز شد. در نهایت ورزشگاه بسیار بزرگتر گشت. در طی بازسازی ظرفیت اولیه 150 هزار صندلی آن، به 100 هزار صندلی کاهش یافت.
ورزشگاهی که تنها برای فوتبال نیست!
ورزشگاه سن سیرو میلان، امروزه به یکی از نمادهای شهر میلان تبدیل شده است. آن را در صندلی هم ترازی با جاذبه هایی مانند دوآمو (Duomo) و لا اسکالا (La Scala) قرار می دهند. همچنین این ورزشگاه، میزبان بسیاری از وقایع و مراسم های تاریخی این شهر بوده است.
به عنوان مثال، مسابقه بوکس بین دویلوی لوی (Duilio Loi) و کارلوس اورتیس (Carlos Ortis) در اول سپتامبر 1960، بازی مجدد برای عنوان قهرمانی سبک وزن جهان در این ورزشگاه برگزار گردید. برای این مراسم حدود 53043 طرفدار وجود داشت که تنها 8 هزار نفر آن ها در اطراف رینگ مسابقه بودند و بازی را از نزدیک تماشا می کردند. این مسابقه را بوکسور ایتالیایی برد و توانست 130 میلیون لیرا بگیرد.
در ورزشگاه سن سیرو میلان حتی کنسرت هم برگزار گردیده است.
به عنوان مثال باب مارلی، در 27 ژوئن 1980 در ناحیه شمالی ورزشگاه بر روی سکویی ایستاد و تنها کنسرتش در ایتالیا را برگزار نمود. از جالب توجه ترین اتفاقا این کنسرت، تعداد شرکت نمایندگان آن بود. چرا که به اندازه بازی های دربی یعنی حدود 90 هزار نفر در این کنسرت شرکت کردند. همین اتفاق برای یکی دیگر از ستاره های راک، بروس اسپرینگستین (1985) رخ داد.
سکوی قرمز همچنین میزبان یک فضای پایکوبی در هوای آزاد است. امروزه، در زیر سکوی جنوبی، موزه ای باز شده است که زندگی یک قرن از میلان AC و اف سی اینتر را به نمایش گذاشته است. در این موزه می توانید لحظات خاطره انگیزی که در ورزشگاه سن سیرو میلان در طول تاریخ اتفاق افتاده است را نظاره کنید. در طول فصل فوتبال، این ورزشگاه توسط افراد علاقه مند در طول روز بازدید می گردد. همانطور که قبلا گفته شد از تاریخ 1 ژوئیه 2000، ورزشگاه سن سیرو میلان به طور مشترک توسط آث میلان و اینتر میلان مدیریت می گردد.
نکاتی برای بازدید
موزه هفت روز هفته از ساعت 9:30 تا 5 بعداز ظهر باز است. تورها هم معمولا در همین بازه زمانی و بین 30 تا 40 دقیقه انجام می شوند. قیمت تورهای بازدید از ورزشگاه 17 یورو است که اگر بخواهید تنها به دیدن موزه بروید، باید 7 یورو بپردازید.
برای خرید بلیط بازی ها می توانید به سایت vivaticket.it بروید. همچنین از باجه های فروش بلیط هم می توانید به صورت حضوری بلیط خریداری کنید.
نقشه صندلی های ورزشگاه سن سیرو میلان را هم در سایت inter.it زیر خواهید دید:
منبع: الی گشت