ادبیات برخی مربیان زننده است، مشکل بی احترامی ها هواداران نیستند - مجله پارمیسفان

کارشناس فوتبال ایران افزود: واقعیت این است که فوتبال در این روزهای خیلی سخت به ما کمک می کند. اخبار ناگوار روزهای گذشته پیرامون فوتبالی ها همه را ناراحت کرده است. تقریباً خیلی از افکار مردم، دچار درگیری های ذهنی شده اند اما فوتبال هست و مردم با همین یک ورزش مشغولیت ذهنی خوبی پیدا می کنند.

حاج رضایی یادآور شد: به نیم فصل رقابت های لیگ برتر نزدیک می شویم و من فکر می کنم سطح متوسطی از کیفیت فنی را شاهد هستیم. باید واقعیت را بگویم که حس و حال کرونایی باعث شده تا خیلی کمتر از گذشته فوتبال ببینم. بعضی بازی هایی را هم که دیدم واقعاً اذیت شدم. دوست داشتم بعضی از بازی ها تمام گردد.

او درباره تأثیر قانون منع ورود خارجی ها به فوتبال باشگاهی کشور شرح داد: فوتبال مانند پزشکان بدون مرز است. برای صنعت این رشته نمی توان مرزبندی کرد. مگر می گردد دانش روز دنیا را نادیده گرفت و انتظار نتیجه گیری و ارتقای کیفیت فنی داشت.

پیشکسوت فوتبال ایران گفت: آقایان مسئول، قانون نگذاشته اند بلکه فرار رو به جلو و بی مسئولیتی خود را در دو بند و تبصره آوردند. مسئولان درکی از فوتبال ندارند.

حاج رضایی درباره عملکرد فنی مربیان لیگ برتری افزود: من مربیان را به دلیل کیفیت پایین بازی ها محکوم نمی کنم. البته آنها هم در حوزه کاری خود کمبودهایی دارند اما واقعاً اصل و ریشه آنجا نیست. متأسفانه سطح فرهنگی هم نزول پیدا کرده است که بخش عمده ای از این کمبود به شخصیت مربی باز می گردد. ادبیاتی که از مربیان منتشر می گردد واقعاً بعضی از آنها زننده است.

وی ادامه داد: اتفاقاً در این روزهای کرونایی که تماشاگر نمی آید می بینیم که مشکل توهین و بی ادبی در بین هواداران نیست بلکه در تعدادی از نیمکت هاست که فوتبال را به حاشیه می کشند و کیفیت خوبی هم ارائه نمی دهند.

حاج رضایی درباره نحوه آموزش مربی در فوتبال باشگاهی ایران افزود: بعضی از دوستان نزدیکم چندین بار مسئولیت کمیته آموزش فدراسیون فوتبال را بر عهده گرفتند و به من اطلاعاتی می دادند که عجیب بود. اینکه هزار نفر مدرک مربیگری A را در کشور دریافت کرده اند جای تعجب دارد. آقایان چرا از مدرسان تراز اول دنیا استفاده نمی کنند و به فکر بالا بردن تعداد مدرک هستند. می توان به جای این همه مدرک به تعداد زیادی از افراد، 10 نفر از فوتبالیست های نخبه اخلاقی و ورزشی را به کلاس های معتبر دنیای فرستاد تا الگوبرداری کنند.

مربی پیشین تیم ملی فوتبال ایران تاکید کرد: فکر می کنم مربی باید کاملاً از لحاظ روحی و روانی شرایط خوبی داشته باشد تا بتواند به بازیکن هم نکات مثبت را بگوید. یک مربی چرا باید خودش را محدود کند. متأسفانه مربیان ایرانی با مسائل بزرگ شده اند. مرزبندی آقایان در عدم ورود مربی خارجی باعث افت کیفی شده است.

حاج رضایی با انتقاد از ادبیات مربیان در فصل جاری یادآور شد: آقایان خیلی واضح می گویند فدراسیون و بعضی مسئولان کمک کنند. چرا همین افراد به کلاس های روز مربیگری نمی فرایند. اگر مربی خارجی در لیگ برتر بود ادبیات آنها هم می توانست تغییر بسزایی کند. واقعاً مربیان ایرانی فرصت سوزی می کنند. من فکر می کنم اگر مربی خوب خارجی وارد کشور گردد می توان الگو برداری صحیح داشت.

وی درباره عدم آموزش مناسب افراد افزود: کلاس های مربیگری خارجی می تواند کمک فراوانی به شما کند. آنها به تئوری ها کمک می کنند. جمله معروفی هست که می گوید فوتبال علم نیست اما علوم به آن کمک می کند. این بدان معنی است که وقتی از ژنتیک های مختلف فوتبالی در یک جغرافیا استفاده گردد تیم ملی همان منطقه به پیشرفت بالایی دست پیدا می کند.

کارشناس فوتبال ایران درباره تأثیر اشتباهات مدیریتی در امر مربیگری نیز صحبت کرد و گفت: روزی یکی از باشگاه های شهرستانی از من کمک خواست تا به آنها کمک کنم. رفتم دیدم آنها در یک روز، 10 بازیکن اصلی خود را به دلیل اتمام قرارداد از دست داده بودند. اگر مدیر فوتبالی علم داشت و می دانست که نباید قراردادها در یک روز تمام گردد چنین اتفاقی رخ نمی داد. متأسفانه ناکارآمدی در سلسه ارکان یک باشگاه روی کار مربی هم تأثیر مستقیم می گذارد.