7 مقصدی که فکرش را هم نمی کنید چه غذاهای خیابانی خوبی دارند - مجله پارمیسفان

یک راه آشنایی با فرهنگ های تازه، امتحان کردن غذاهای محلی است که در خیابان می فروشند.

ولی از بخش فرهنگی که بگذریم، کمتر مسافر خسته و گرسنه ای می تواند در مقابل بوی غذا مقاومت کند. ضمن اینکه غذای خیابانی قیمت مناسبی دارد و برای سفارش دادنش معطل نمی شوید.

باید در بازارهای رنگارنگ پرسه بزنید و بگذارید غذاها با رنگ، بو و مواد اولیه تازه شما را وسوسه نمایند.

وقتی به غذای خیابانی فکر می کنیم، معمولا به یاد کشورهای جنوب شرقی آسیا مثل تایلند و ویتنام می افتیم. اما شاید تصورش را هم نکنید که در چه کشورهای دیگری می گردد خوراکی های هیجان انگیز و خوش مزه خیابانی خورد؛ شهرهای زیادی هستند که سال ها است در خیابان های شان به گردشگران و شهروندان غذای محلی می فروشند.

بوداپست، مجارستان

شاید خوراکی های مرکز و شرق اروپا از آن دسته غذاهای خیابانی نباشند که دهان شما را آب بیندازند، اما بوداپست شما را غافلگیر می نماید. در این شهر قرار نیست فقط سیب زمینی و گولاش بخورید. مجارستان غذاهای سنتی فوق العاده ای دارد، به ویژه وقتی نوبت به دسر می رسد.

گورتوش کولاچ (Kürtőskalács) که به کیک دودکش هم معروف است، یک دسر سنتی مجارستانی به شمار میرود؛ ولی در واقع در جمهوری چک، رومانی و دیگر کشورهای همسایه هم پیدا می گردد. گورتوش کولاچ یک جور کیک سیخی شیرین است. این کیک شبیه استوانه ای است که وسطش توخالی باشد. این کیک سنتی را به سیخ می گیرند و روی چرخ دستی یا در غرفه های غذا می فروشند.

وقتی کیک پخت، با مواد مختلف روی آن را تزیین می نمایند، با چیزهایی مثل کره بادام زمینی، شکلات یا نوتلا. گاهی هم با سیخ آن را سرو می نمایند. شاید به خاطر خوردن کیک دودکشی راهی مجارستان نشوید، اما بدون شک بهانه خوبی است که دوباره به آنجا سفر کنید.

دوربان، آفریقای جنوبی

شهر بندری دوربان نقطه تلاقی فرهنگ های غذایی است. غذای محلی این شهر از هند، اروپا و قبیله های بومی آفریقای جنوبی تاثیر گرفته است. حتما در غذای خیابانی دوربان ادویه تند کاری هندی را که مواد اولیه اش از غذای بومی می آید، حس می کنید.

اغذیه فروشی لیتل گوجارات (Little Gujarat) واقع در خیابان پرنس ادوارد (Prince Edward) یک نمونه خوب برای تجربه غذای خیابانی دوربان به شمار می رود. اینجا برترین بانی چاو (bunny chow) محلی را پیدا می کنید. بانی چاو یک قرص نان گرد است که با مواد آغشته به کاری است؛ نان روتی جانی هم نان هندی همراه با سیب زمینی خلال و پنیر آغشته به کاری است. سان رایز چیپ اند رنچ (Sunrise Chip ‘n Ranch) برترین جانیز روتی ها را دارد.

نیواورلئان، لوئیزیانا

وقتی حرف از غذاهای سنتی خوش مزه باشد، بشقاب های ناهار لوئیزیانا در فکر خوش خوراک ها نقش می بندند. این خوراکی ها معمولا در پمپ بنزین ها و سوپرمارکت های بزرگ پیدا می شوند. بشقاب ناهار شامل لوبیا قرمز و برنج، با سوسیس دودی و نان فرانسوی کره ای است.

همان طور که نمی گردد گفت در فیلادلفیا چه کسی استیک پنیری بهتری سرو می نماید، نمی توانیم بگوییم برترین بشقاب ناهار نیواورلئان را کجا می گردد خورد. اگر می خواهید خوراکی را امتحان کنید که بیشتر فرهنگ های غذایی آن را می پسندند، سری به ون های مخصوص تاکو بزنید یا سوپ مخصوص نودل را امتحان کنید که همه جا پیدا می شوند.

پاریس، فرانسه

تا حالا شنیده اید معروفیت پاریس در غذای خیابانی باشد؟ پاریس به شهر نور و شهر عشق معروف است. به این شهر که فکر می کنید، بعید است به یاد غرفه های اغذیه فروشی یا فروشنده های خیابانی بیفتید. احتمالا یا رستوران های پرزرق و برقی را تصور می کنید که قشر بالای جامعه به آن می روند؛ یا کافه های دنج در فضای باز که دانشجوهای فرانسوی می روند و در آن با هم بحث ادبی می نمایند.

اما واقعیت این است که برخی از برترین غذاهای پاریسی را در خیابان ها پیدا می کنید، به خصوص وقتی پای کرپ درمیان باشد. غرفه های فروش کرپ همه جای شهر وجود دارند، اما پاتوق شان خیابان مون پارناس (rue du Monparnasse) است.

کافه محبوب فرانسوی ها لّ کرپِری دو ژوسلَن (La Creperie de Josselin) در همین خیابان است. البته فقط غذاهای کلاسیک فرانسوی نیستند که در غرفه های خیابانی سرو می شوند، فلافل هم غذای خیابانی معروفی است و خیلی ها معتقدند برترینش را در خیابان د غوسیه (rue des Rosiers) می فروشند.

جمهوری مالت

مالت در قلب مدیترانه قرار گرفته، درست در نقطه زیر سیسیل. خیلی ها می گویند مالت برترین غذاهای خیابانی اروپا را دارد. ماهی گیری در این جزیره سنت دیرینه ای است و مالتی ها به آن می بالند. اگر از افراد محلی بپرسید، پیشنهاد می نمایند دلفین ماهی را امتحان کنید که مالتی ها همواره صید می نمایند. بیشتر رستوران ها پای دلفین ماهی و خوراک خرگوش دارند، اما تازه ترین ماهی این جزیره در بازار ماهی مارسِکسلاک (Marsaxlokk) پیدا می گردد که هر یکشنبه برپاست.

مارسِکسلاک یک منطقه ماهی گیری در گوشه جنوبی جزیره است. هر یکشنبه همه شهر پر از فروشندگان ماهی، شکلات، انواع گوشت و سوغاتی می گردد. آلجوتا که نوعی سوپ ماهی است، غذای محبوب محلی به شمار می رود. در این سوپ ماهی خاردار، سنگ ماهی، هامور، نوعی ماهی شانک، ماهی سیم نما یا بزماهی می ریزند.

از غذاهای دریایی که بگذریم، شیرینی مخصوص مالت یعنی پاستیز را امتحان کنید. پاستیز خوراک خمیری است که با پنیر رکوتا و نخودفرنگی پر می گردد. در پمپ بنزین، سوپرمارکت های بزرگ، چرخ دستی ها و خیلی جاها در جزیره پاستیز را پیدا می کنید.

سیدنی، استرالیا

درست است که مالت به داشتن برترین غذای دریایی اروپا معروف است، اما استرالیا چیزی کم از آن ندارد. بازار ماهی سیدنی با داشتن رستوران هایی مثل پیتزر سی فود کافه (Peters Seafood Cafe) در این شهر حرف اول را می زند.

اما غذای دریایی تنها غذای خیابانی سیدنی نیست. با وجود جمعیت زیاد چینی ها، ویتنامی ها و مهاجران خاورمیانه ای، بان می، نودل و باباگانوش را در گوشه گوشه شهر پیدا می کنید. اگر در پی جایی باشید که انواع غذاهای آسیایی و خاورمیانه ای را سرو کند، به بازار کرییج ورکز فارمرز (Carriageworks Farmers) سر بزنید که در آن سرآشپز کیلی وونگ (Kylie Kwong) که در تلویزیون هم برنامه اجرا می نماید، غذاهای چینی می پزد.

داکار، سنگال

احتمالا مرکز دورافتاده سنگال در فهرست مقصد سفرهای خوش مزه جایی نداشته باشد؛ اما در این شهر غذاهای خیابانی واقعا خوبی پیدا می گردد. هرروز صبح سر و کله فروشندگان با باگت های تر و تازه ای پیدا می گردد که اغلب با نیمروی چرب و چوکولسا که نوتلای سنگالی است، پر شده اند.

البته تجربه واقعی از غذای خیابانی در این شهر با خوردن تیه بو دیِن ممکن می گردد که یکی از غذاهای اصلی سنگال است. تیه بو دیِن از برنج، ماهی و سس گوجه فرنگی پخته می گردد و مزه تندی دارد. این غذای ملی با دورچین هویج، سیب زمینی یا بادمجان سرو می گردد. آن را در آب گوشت غلیظ می پزند و ادویه ملایم به آن می زنند.

شاید فکر کنید غذای پیچیده ای است و پختن و خوردن آن دردسر دارد. ولی در واقع غذای خیابانی به شمار می رود و در جاهای مختلف شهر داکار آن را می فروشند. محلی ها به خوبی بلندند چطور بشقاب های شان را پر نمایند و هم زمان آغاز به خوردن نمایند.