با روستای دوان کازرون آشنا شوید
به گزارش مجله پارمیسفان، کازرون شهری در باختر استان فارس و مرکز شهرستان کازرون می باشد. این شهر با تاریخی کهن، دارای آثار باستانی و تاریخی فراوان و جاذبه های گردشگری بسیاری است. یکی از جاذبه های گردشگری کازرون روستای دوان میباشد که در مطلب زیر مفصل درباره این روستا توضیح داده ایم. با ما همراه باشید.
روستای زیبای دوان در کازرون
طبیعت زیبای روستای دوان سبب جذب گردشگر به این روستا میشود. روستای دوان واقع در استان فارس در 12 کیلومتری شمال شرقی کازرون قرار گرفته است و جزو شهرستان کازرون است. از لحاظ تقسیمات کشوری در بخش مرکزی قرار گرفته و جز دهستان حومه است.روستای دوان به ماسوله فارس معروف است
ماسوله نامیدن دوان از آن جهت است که این روستا در منطقه کوهستانی واقع شده و زمین های آن در دامنه تپه ها و به صورت پلکانی بنا شده است. آب و هوای معتدل، وجود تاکستان های بسیار و گویش کهن فارسی از ویژگی های این روستاست.تاریخچه دوان
پیرامون قدمت تاریخی این روستا (چه پیش از اسلام و به خصوص در زمان ساسانیان و چه پس از آن) مقالات زیادی ارائه شده است.وجود گورستان های متعدد، ته ستون ها، یک بنای احتمالاً ساسانی در داخل روستا، کتیبه هایی به خط کوفی و قلعهٔ دختر این روستا جزء اسناد تاریخی آن محسوب می شوند. تقریباً در بیشتر کتاب هایی که پیرامون جغرافیا و تاریخ کلی شهرستان کازرون منتشر شده نامی از این روستا آمده است.
تاریخچه روستای دوان احتمالا به زمان ساسانی بر میشود
حُسن معروفیت روستای دوان علاوه بر دانشمندان بزرگ گذشته و متخصصین و تحصیل کردگان امروز که در اقصی نقاط عالم پراکنده اند برمی شود به تاکستان وسیع آن که سالانه مقادیر زیادی انگور و مویز و کشمش از آن برداشت می شود.این تاکستان ها که در دامنه های پرشیب و با زحمات بسیار زیاد و در طول قرن ها با دستان توانایی انسان هایی تلاشگر در مقیاس وسیع (صد ها هکتار) و در منطقه های بسیار صعب العبور ساخته شده است را بی شک باید یک میراث بزرگ فرهنگی قلمداد کرد.
دیواره های سنگ چینی شده این تاکستان ها که شاید در مجموع صدها کیلومتر طول داشته باشد انسان را ناخود آگاه به یاد دیوار بزرگ چین می اندازد.بدون تردید باید به همت چنین انسان هایی درود فرستاد.
معروفیت روستای دوان به تاکستان وسیع آن که سالانه مقادیر زیادی انگور از آن برداشت می شود، بر میشود
امروزه بخش های قابل ملاحظه ایی از این تاکستان ها که عمدتا در منطقه ها مرتفع کوهستانی قرار داشته بنا به دلایلی از جمله مهاجرت اهالی بومی دوان به حال خود رها شده و به مرور زمان تخریب و نابود شده است.
وسعت این باغ ها به حدی است که تا کیلومتر ها دورتر از دوان وبه سمت تنگ چوگان وبر فراز قلل کوههای منطقه نیز ادامه دارد.
در میان این باغات درختان فراوان جنگلی مانند انجیر گیلاس وحشی (ببهروک) کیالک (زالزالک)گلابی وحشی و صد البته بلوط و بادام کوهی به وفور یافت می شود. همچنین پوشش گیاهی وعلف های مرتعی دوان بسیار متنوع و تقریبا دست نخورده به جای مانده که در میان آنها دن کوهی بی مادران الپه شوید کوهی ترشوک و انواع و اقسام گلهای وحشی یافت می شود.
آب و هوای معتدل، وجود تاکستان های بسیار و گویش کهن فارسی از ویژگی های روستای دوان است
وجود کلبه های کوچک کوهستانی که دیواره های آن سنگ چینی شده و سقف آن از چوب و خاشاک گیاهان است منظره ایی رویایی را برفراز کوهها بوجود آورده که معدود رهگذران کوهنورد را شیفته خود می سازد تا دمی در کنار آن بیاسایند و خستگی در کنند.
قلعه دختر روستای دوان
در مورد این قلعه کمتر در متون منتشر شده یادی شده است و در فهرست آثار ملی ایران نیز ثبت نشده است.این قلعه روی یکی از ارتفاعات بلند رشته کوه های شمالی کازرون و مشرف به دشت وسیع این شهرستان واقع شده است.
از قلعه دختر روستای دوان کمتر در کتابها , یاد شده و در فهرست آثار ملی ایران نیز ثبت نشده است
بیان دقیق قدمت آن نیازمند حضور کارشناسان میراث فرهنگی و حفاری دقیق منطقه است، اما با در نظر گرفتن شواهد حداقلی که از مدفون شدن در خاک در امان مانده اند (مانند دیواره های دور قلعه، خورده سفال های درون آن، دیواره ها و نوع بناهای ساخته شده درون قلعه، ملات به کار رفته در بنا و…) می توان فرض اولیه را بر ساسانی بودن آن قرار داد.
یکی از نظریه هایی که پیرامون نامگذاری قلعه های دختر در ایران مطرح می شود، مربوط به دید فرهنگی ایرانیان به دخترهاست.
همانطور که می دانیم دختر در فرهنگ ایرانی به عنوان موجودی بکر و دست نیافتنی قلمداد می شود.
قلعه و یا دژهایی را هم که روی کوه ها و یا تپه ها بنا شده و دسترسی به آنها به هر نحو با مشکل امکانپذیر بوده به نام قلعه دختر نامگذاری می شده است.
منبع: سایت ایران ناز
منبع: راسخون